Deze serie bestaat uit verscheurde krantenfoto’s die weer aan elkaar geplakt zijn. Het was een manier om mijn frustratie over wereldleed te uiten. Door de foto’s te verscheuren en ze vervolgens weer aan elkaar te plakken, leek er iets te helen, en door de gescheurde stukjes vallen details me meer op en komt zo’n beeld nog veel meer binnen. Het houdt me scherp en gemotiveerd om van de wereld een mooiere plek te maken.
